Oceny po meczu Holandia - Polska. Najlepszy Zieliński, chaotyczny Jóźwiak, niewidoczny Szymański

My po tym spotkaniu wystawiliśmy naszym zawodnikom oceny. Najwyższą notę otrzymał aktywny i dokładny dziś Piotr Zieliński. Zawiódł zwłaszcza bardzo niewidoczny Sebastian Szymański. Ale bez zbędnego przedłużania. Skala ocen to 1-10.

Do pewnego momentu nie miał dużo pracy. Holendrzy pierwszy celny strzał oddali dopiero w 27. minucie. Przed przerwą uratował go jeszcze słupek. Dopiero w drugiej części gry popisał się świetną interwencją, gdy w sytuacji sam na sam lobować próbował go Memphis Depay. Nie miał nic do powiedzenia przy straconej bramce.

Widać, że nie występował na swojej naturalnej flance. Do czasu całkiem pewny w defensywie, ale rzadko widać go było na połowie Holendrów. Raz wpadł w pole karne rywali po sprytnym zagraniu piętą Zielińskiego, jednak nie miał do kogo zagrać. Można mu przypisać część winy za straconą bramkę. To on złamał linię spalonego i nie upilnował asystującego Hateboera.

W pierwszej połowie wielokrotnie popisywał się dobrymi interwencjami. Tylko raz jego nieporozumienie z Bednarkiem zakończyło się strzałem Nathana Ake. Raczej nie można przypisywać mu winy za straconego gola. W protokole zapisał się żółtym kartonikiem. “Obciął” się też, gdy sam na sam ze Szczęsnym wyszedł Depay.

Bednarek - podobnie jak Glik - mógł podobać się zwłaszcza w pierwszej połowie. Zaliczył kilka udanych interwencji, nieźle wyprowadzał też futbolówkę. Wydaje się, że częściej niż kolega z defensywy musiał pokazywać swoje umiejętności gry w destrukcji. Robił to pewnie. Przy straconym golu był blisko Bergwijna, ale nie zdołał powstrzymać go przed wpakowaniem piłki do pustej bramki.

Miał dziś trudne zadanie, bo Holendrzy najczęściej grali właśnie jego flanką. Ustrzegał się poważnych błędów, ale Depay kilka razy dał mu się we znaki. Mógł nawet zaliczyć asystę. To on pomysłowo wycofał piłkę do Krzysztofa Piątka, którego strzał pod poprzeczkę obronił golkiper gospodarzy.

Był aktywny, zarówno w ofensywie, jak i defensywie, ale chęci to właściwie jedyne, za co można go dziś pochwalić. No może jeszcze za kilka dobrych powrotów do obrony. Zdecydowanie zabrakło mu jednak dokładności w akcjach ofensywnych. W 13. minucie oddał nawet strzał na bramkę z - wydawało się - niezłej sytuacji. Uderzył jednak fatalnie. Jego wrzutki też zatrzymywały się zazwyczaj na pierwszym defensorze.

Widać, że dalej jest w dobrej formie. Pewny i nieustępliwy w grze defensywnej, niezły w rozegraniu, kilka razy włączył się też do akcji ofensywnych. Trudno mu coś zarzucić. Nie był może tak spektakularny, jak w ubiegłorocznych meczach reprezentacji, ale rozegrał niezłe spotkanie.

Nie było fajerwerków, ale Klich też nie powinien mieć do siebie pretensji za dzisiejszy występ. Piłkarz Leeds brał m.in. udział w najładniejszej akcji przeprowadzonej przez naszą reprezentację. Świetnie zagrał do Kędziory, który z kolei podawał do strzelającego Piątka. Dużo walczył, nie ułatwiając zadania ofensywnym zawodnikiem rywali.

Najlepszy polski piłkarz na boisku. To on podał w 12. minucie do strzelającego Jóźwiaka, on rozpoczął akcję zakończoną strzałem Piątka, w końcu on w 40. minucie uciekł kilku rywalom i znakomicie rozrzucił futbolówkę do boku. Już po przerwie zaimponował zagraniem piętą do Bereszyńskiego, który wpadł w pole karne, ale zagrał niedokładnie. Praktycznie nie tracił piłek, co zdarzało mu się w wielu meczach reprezentacji.

Jóźwiakowi może brakowało dziś chłodnej głowy, dobrych decyzji i wykończenia, ale Szymańskiego praktycznie nie było na murawie. Chyba, że akurat uciekał mu Memphis Depay, który kilka razy został powalony na ziemię przez piłkarza Dynama Moskwa. W ofensywie Szymański nie pokazał dziś nic. Widzieliśmy jego lepsze występy.

Walczył, rozpychał się, przewracał rywali, rywale przewracali jego. Często brakowało w tym niestety samej piłki. Na plus niezły strzał z 32. minuty, gdy po podaniu Kędziory pocelował w kierunku okienka bramki, ale powstrzymał go bramkarz Holendrów.