Wcale nie Messi. To on będzie najtrudniejszym rywalem dla Lewandowskiego podczas MŚ w Katarze

Stanowić je będzie Cristian Romero. Obrońca, którego Tottenham pozyskał ostatniego lata z Atalanty zaczyna robić w Premier League furorę.

- Ma dopiero 23 lata. Jestem pod wielkim wrażeniem jego gry. Potrafi się przeciwstawiać się silnym, trudnym rywalom, nie ucieka od rywalizacji z napastnikami. Nie chowa się, jest silny, odważny. Dobrze radzi sobie w sytuacjach jeden na jeden, nie dziwią mnie w tej kwestii porównania do Virgila van Dijka. Daje Tottenhamowi coś, czego tej drużynie w defensywie brakowało w ostatnich latach - mówił ostatnio w programie "Match of the day" Ashley Williams.

Chwalił go też ostatnio Antonio Conte. Wskazywał, że idealnie pasuje do Premier League, że jest mocny fizycznie, potrafi dobrze się ustawiać i w odpowiednim momencie zaatakować rywala. Mimo że jest młodym piłkarzem, to ma już za sobą spore doświadczenie, a także ogromne możliwości do dalszego rozwoju.

Co prawda oficjalnie do Tottenhamu jest tylko wypożyczony, ale to kwestia kreatywnej księgowości, bo klub z Londynu musi go wykupić. Kwota oscylować będzie łącznie około 45 milionów funtów. Początki w Premier League rewelacyjnie nie były. Najpierw głównym problemem stanowiły wyniki drużyny za kadencji Nuno Espirito Santo, a później w debiucie Antonio Conte wyleciał z boiska za czerwoną kartkę.

Na zaprezentowanie się Włochowi nie miał za dużo czasu, bo co prawda kilka dni później zagrał w lidze, ale podczas listopadowej przerwy na reprezentację doznał kontuzji mięśniowej i na kilka tygodni wypadł z gry. Na dobre do składu, a przede wszystkim formy wrócił dopiero w lutym tego roku. Z miejsca stał się też jednym z najważniejszych piłkarzy w zespole.

Już pojawiają się opinie, że Tottenham ma obecnie trzech piłkarzy na światowym poziomie: Harry’ego Kane’a, Son Heung-mina i właśnie Romero. Argentyńczyk ustawiany jest nieco inaczej niż w Atalancie. Tam pełnił rolę środkowego obrońcy w systemie z trójką środkowych defensorów. W taktyce Conte gra jako po prawej stronie w trzyosobowym bloku obronnym. Jego zadania nie ograniczają się tylko do obrony, często odpowiada za wyprowadzenie piłki.

Jest w czołówce zawodników, którzy w Tottenhamie mają najwięcej kontaktów z piłką i podań na mecz. I to mimo tego, że sporo spotkań opuścił z powodu kontuzji. Jego specjalnością są podania o średniej długości, klasyfikowane między 15 a 30 jardów. Wykonał ich 451, z 94 proc. dokładnością. Często zagrywa też długie piłki, 205 razy, choć wtedy skuteczność spada do 71 proc. Często rozpoczyna też ataki. Nie tylko potrafi bronić, ale też rozgrywać. Nie ucieka od gry w piłkę - mówił w BBC Williams.

W fazie obronnej nie unika za to starć, o czym wspominał choćby Conte. Tylko Pierre Hojbjerg i Emerson Royal podejmują w defensywie więcej pojedynków. Szczególnie aktywny jest w dwóch strefach: najbliżej własnej bramki i w środku boiska, tam tylko Royal częściej ściera się z przeciwnikami. Obok Hojbjerga ma też najwięcej przechwytów.

- To jest mój styl gry. Wychowałem się w Cordobie, gdzie obrońcy są uczeni agresywnej gry, tak to wygląda w Argentynie. Na boisku musi być twarda rywalizacja i agresja - wyjaśniał ostatnio w rozmowie z "The Athletic". Zaciętość przekłada się na częste upomnienia. Żaden z zawodników w Tottenhamie nie dostał w tym sezonie więcej żółtych kartek, dokładnie jedenaście w 25 spotkaniach. W Serie A uzbierał ich 39 w 102 meczach. Do tego trzy razy opuszczał boisko po czerwonej kartce. Na częste napomnienia zwracał uwagę Conte. - Czasem dostaje kartki, których mógłby uniknąć. Próbuję mu to wytłumaczyć - mówił.

W kadrze nie ma jeszcze wielkiego doświadczenia, ale z każdym zgrupowaniem buduje pozycję. Dotąd rozegrał dziesięć meczów, w tym finałowy Copa America. Regularnie występował też w eliminacjach do mundialu w Katarze. Ostatnie mecze opuścił najpierw z powodu kontuzji, a następnie zawieszenia przez trybunał sportowy za złamanie zasad kwarantanny, które doprowadziło we wrześniu do potężnej awantury i przerwania spotkania Argentyny z Brazylią.

Jeśli nadal będzie się rozwijał, a pod okiem Conte to więcej niż prawdopodobne, to trudno sobie wyobrazić bez niego blok obronny reprezentacji Argentyny. Być może rywalizacja z Lewandowskim nie będzie tak nośna medialnie jak ta kapitana polskiej kadry z Messim, ale to właśnie zawodnik Tottenhamu może stanowić jedno z największych wyzwań podczas turnieju w Katarze.