Awantura o Alabę. Jeśli Austriak chce więcej pieniędzy od Lewandowskiego, niech odchodzi. Znajmy proporcje

Awantura o Alabę. Jeśli Austriak chce więcej pieniędzy od Lewandowskiego, niech odchodzi. Znajmy proporcje
Rafal Rusek / PressFocus
To już jasne. Coraz mocniej rozchodzą się drogi Davida Alaby i Bayernu. Piłkarz chce za dużo, a klub w tym trudnym czasie nie zamierza się zadłużać. Zwykle w tego rodzaju konfliktach racje leżą po obu stronach. Nie w tym. Tu 100 procent racji należy przyznać monachijczykom.
W dniu swojej największej porażki na ławce Bayernu Niko Kovac zrobił coś sprytnego. Nawet jak na niego. Kiedy rok temu przygotowywał się do meczu Bundesligi z Eintrachtem Frankfurt, musiał wymyślić na nowo środek defensywy, ponieważ nie mógł skorzystać zarówno z Niklasa Suele, jak i Lucasa Hernandeza. Zrozpaczony postawił na gracza, którego w tamtym czasie nie uważano za specjalistę do gry na stoperze. Monachijczycy przegrali z Eintrachtem 1:5, Chorwata wywieziono z klubu na taczce, ale Alaba na tej pozycji pozostał.
Dalsza część tekstu pod wideo

Agent Lewandowskiego w roli głównej

Po 44 wygranych meczach i 5 zdobytych tytułach, jest wiele powodów, dlaczego Hansi Flick nigdy nie znalazł się w podobnej sytuacji do poprzednika. Jedna rzecz góruje nad innymi: na środku obrony ciągle może polegać właśnie na Austriaku. Od razu dostrzegł w nim szefa defensywy. Gracza, który prawie zawsze ma rację. Odznaczającego się agresją i szybkością w pojedynkach, do tego w bardzo dobrym stopniu budującego akcje. Słowem: Alaba to dziś dla Bayernu piłkarz na wagę złota. Dlaczego więc ten związek nie przetrwa do nowego sezonu?
Defensor miał odpowiedzieć na podstawowe pytanie: czy chce przedłużyć kontrakt, który wygasa 30 czerwca przyszłego roku. Termin ostatecznej odpowiedzi został ustalony bardzo precyzyjnie. Niedziela, 1 listopada, godz. 15:00. Otrzymał od mistrzów Niemiec ofertę prolongaty do 2024 roku. Jego pensja ze wszystkimi premiami miałaby wzrosnąć do 19 milionów euro rocznie. Rozmowy wystartowały jeszcze zeszłej zimy, później, w lecie, nastąpił turniej finałowy Ligi Mistrzów, a następnie wznowiono negocjacje.
Spotkanie działaczy Bayernu z ojcem Alaby, Georgem oraz z doradcą Pinim Zahavim (który również reprezentuje interesy Roberta Lewandowskiego) nie przyniosło jednak spodziewanych rezultatów. Przedstawiciele Austriaka ponownie zapowiedzieli, że piłkarz chętnie zostałby w klubie, ale musiałoby się to wiązać z wynagrodzeniem na poziomie innych graczy Bayernu. Kto jak to, ale Zahavi bardzo dobrze zna kwoty, które wpadają na konto polskiego napastnika. Dyrektor sportowy Hasan Salihamidzić wyśmiał sugestię, jakoby środkowy obrońca miałby otrzymywać takie same lub większe pieniądze jak najlepiej opłacani w drużynie Lewandowski i Manuel Neuer. Przed obiema stronami wyrosła potężna góra lodowa.

Dlaczego nie?

“19 milionów i ani eurocenta więcej” - tak brzmiała odpowiedź kierownictwa. Przedstawiciele piłkarza poprosili o kilka dni do namysłu. 1 listopada Salihamidzić odebrał telefon od Zahaviego i usłyszał, że “umowa wymaga poprawienia”. Riposta przyszła natychmiast. “W takim razie wycofujemy ofertę”. Dyrektor poinformował również o tym fakcie zawodnika osobiście po treningu w półgodzinnej rozmowie. Podobno Alaba przyjął to bez większych emocji, przygotował się na to. Nie znaczy to jednak, że jego determinacja spadła. Wręcz przeciwnie, najbliższe miesiące będą kluczowe dla przyszłości reprezentanta Austrii. Ewentualna dobra dyspozycja da argumenty innym klubom przy przeciągnięciu 28-latka na swoją stronę.
Gol w “Klassikerze” dał działaczom Bayernu do myślenia, ale trzeba zrozumieć też ich postępowanie i ich racje. Przystanie na warunki stopera byłoby szaleństwem i decyzją na wskroś nieodpowiedzialną. Dlaczego?
  • Alaba nigdy przez cały sezon nie był wystarczająco konsekwentnie dobry. Sezon 2019/2020 to prawdopodobnie szczyt jego formy w Bayernie, ale nadal daleki do poziomu wybitności. Mówimy w końcu o piłkarzu, który chce zarabiać jak największe gwiazdy zespołu. Owszem, to ciągle niedoceniany obrońca, ale czy w wieku 28 lat jest u niego miejsce na poprawę? Czy to może szczyt jego możliwości? Czy warto wiązać się kolejnym czteroletnim, lukratywnym kontraktem, aby się przekonać?
  • Cały “pieniężny” pakiet za Alabę przekracza możliwości Bayernu. Podobno w umowie uwzględniono również prowizje agentów, które strona bawarska uznała za nieracjonalnie wysokie. Żądanie takiego wynagrodzenia podczas trudnego pandemicznego czasu to absurd. Każdy klub na świecie walczy o utrzymanie się na powierzchni i dotyczy to zarówno małej prowincjonalnej drużyny, jak i ekipy, która wygrała w zeszłym sezonie wszystko jak leci. Rozmowy o kontrakcie rozpoczęły się na długo przed wybuchem pandemii, ale Alaba nalegał na wysoką pensję przez cały okres. Idealne rozwiązanie? Roczne przedłużenie z niewielką podwyżką i promesą, że latem obie strony postarają się o znalezienie piłkarzowi nowego pracodawcy. W tej sytuacji Bayern nie zostałby na lodzie, a Austriak zarobiłby większe sumy gdzieś indziej.
  • Nie ma sensu trzymać w składzie niezadowolonego człowieka. Źródło problemu leży w tym, że Alaba prawdopodobnie przecenia siebie i, jeszcze bardziej prawdopodobne, jest pod wpływem swojego agenta. W zespole są lepsi zawodnicy od niego. Nie ma co do tego wątpliwości. Robert Lewandowski, Manuel Neuer, Thomas Mueller, Serge Gnabry, Joshua Kimmich. Wszyscy przewyższają go umiejętnościami, wszyscy mają znacznie większy wpływ na wyniki osiągane przez triumfatorów Ligi Mistrzów. Oni też są na szczycie w strukturze wynagrodzeń. Można przytoczyć słowa Lothara Matthaeusa. - Davida trudno zastąpić, ale Muellera, “Lewego” i Neuera nie da się zastąpić w ogóle - powiedział w niedawnym wywiadzie. Amen. Święte słowa.
  • Monachijczycy bardzo dobrze zabezpieczyli się na wypadek fiaska negocjacji. To być może jeden z głównych powodów, dla których zarząd nie zamierza ulec żądaniom. Są gracze, którzy A - są młodsi, B - obecnie radzą sobie znacznie lepiej, C - nie stawiają finansowego ultimatum. Mowa o Lucasie Hernandezie i Alphonso Daviesie (gdy mówimy też o opcji z lewej strony). Ten pierwszy wyleczył się z kontuzji i wygląda lepiej niż kiedykolwiek. Davies w zeszłym sezonie był odkryciem na miarę Europy. A w odwodzie pozostaje jeszcze bardzo utalentowany, aczkolwiek ciągle niesprawdzony Tanguy Kouassi, wielki talent ściągnięty z PSG.
Postawa Bayernu jest absolutnie słuszna. Klub czuje ekonomiczną odpowiedzialność za podejmowane decyzje. “Nein”, które usłyszał Alaba, powinno zachęcić inne kluby, również te hiszpańskie, angielskie i włoskie, do podobnych działań w celu ograniczenia nasilającej się chciwości na pieniądze i zadłużenia w piłce nożnej. To idealny czas, aby powiedzieć “dość”. Zapewne agent piłkarza zrobi wszystko, aby znaleźć mu nowego pracodawcę, ale stawiam dolary przeciwko orzechom, że żaden nie zapewni mu nawet tych 19 milionów, które ostatecznie oferował Salihamidzić. Dla Bayernu jego odejście byłoby sporym uszczerbkiem w kadrze, ale mądry zespół, z mądrym trenerem zawsze sobie poradzi. Więcej straci sam zawodnik. Jak mówi polskie przysłowie, chciwy dwa razy traci.

Przeczytaj również