Sieroty po Hazardzie (i być może Sarrim). Czy osłabiona Chelsea zdoła utrzymać miejsce w Top 4?

Sieroty po Hazardzie (i być może Sarrim). Czy osłabiona Chelsea zdoła utrzymać miejsce w Top 4?
katatonia82/Shutterstock
Do startu nowego sezonu pozostało jeszcze kilka dobrych tygodni, ale już można smuć pewne domysły dotyczące krajobrazu Premier League w trakcie nadchodzących rozgrywek. Prognozy nie są zbyt optymistyczne szczególnie dla jednej drużyny. Chelsea przystąpi do kolejnej kampanii z kilkoma poważnymi brakami.
Nieuchronnie zbliżający się regres może wywoływać pewne zdziwienie. Wszak zakończone już rozgrywki w wykonaniu „The Blues” można podsumować jako dobre. Do gabloty londyńczyków trafiło trofeum za zdobycie Ligi Europy, a dodatkowo, pomimo pewnych turbulencji, Maurizio Sarriemu i spółce udało się wywalczyć ligowe podium.
Dalsza część tekstu pod wideo
Jednak czas na wyliczanie sukcesów i świętowanie dobiegł już końca. Sezon 2018/19 można spokojnie zaliczyć na poczet historii, a tym, co powinno zaprzątać głowy zarządców Chelsea jest zdecydowanie krótkoterminowa przyszłość klubu. Kilka nadchodzących miesięcy może nie być zbyt przyjemnych dla sympatyków „The Blues”.

Galaktyczne odejście lidera

Ogromny cios, który znacząco wpłynie na spadek jakości londyńczyków, został zadany kilkadziesiąt godzin temu. Z klubem ze Stamford Bridge po siedmiu latach pożegnał się absolutny gwiazdor i już jedna z żywych legend Chelsea – Eden Hazard. Belg opuszcza stolicę Anglii na rzecz swojego wymarzonego klubu, w którym pilnie potrzebowano zawodników ze ścisłego topu.
Powiedzieć, że Chelsea była uzależniona od dyspozycji Hazarda, to właściwie nic nie powiedzieć. Wystarczy zaznaczyć, że w poprzednim sezonie Premier League Belg brał udział przy 31 golach (16 strzelił sam, przy 15 asystował) zdobytych przez „The Blues”. Cała drużyna zanotowała 63 trafienia, zatem łatwo obliczyć, że 28-latek „maczał palce” przy niemal połowie (!) akcji bramkowych.
Real Madryt za jednym zamachem wyciągnął z drużyny Chelsea jej najlepszego strzelca, asystenta, dryblera i kreatora gry. Odejście Hazarda stanowi zatem koniec pewnej epoki na Stamford Bridge. Warto dodać, że bardzo owocnej epoki dla samego zawodnika, jak i klubu.
7 lat spędzonych w Londynie przez wychowanka Lille można zaliczyć do naprawdę udanych. Problem w tym, że wiele wskazuje na to, iż w Chelsea, niczym w Biblii, po 7 latach tłustych nastąpi 7 lat chudych (w sukcesy).

Kto wejdzie w buty Hazarda?

Eden Hazard niejednokrotnie dźwigał na plecach całą drużynę. Belga w niebieskiej koszulce już nie ujrzymy, a godnych następców belgijskiej „dziesiątki” próżno szukać w aktualnej kadrze londyńczyków.
Dotychczasowymi partnerami Hazarda na skrzydłach, którzy teraz zostali zmuszeni radzić sobie bez swojego lidera, najczęściej byli doświadczeni Pedro i Willian. Mimo pewnej gamy zalet, żaden z nich nie ma jakichkolwiek predyspozycji, aby choć w niewielkim stopniu wcielić się w rolę pełnioną przez Edena.
Brazylijczyk został sprowadzony przez Romana Abramowicza już 6 lat temu, ale nawet tak długi okres nie wystarczył, aby uczynić z byłego skrzydłowego Szachtaru rasowego strzelca. Najlepsza kampania Williana w Premier League pod względem zdobyczy bramkowych miała miejsce 2 lata temu. Jego licznik zatrzymał się wówczas na ośmiu trafieniach. Z kolei w tym sezonie nawet Kante był bardziej skuteczny od 30-letniego skrzydłowego.
Nieco lepszym bilansem może się pochwalić Pedro Rodriguez. Hiszpan sprowadzony z Barcelony w swoim najlepszym sezonie w barwach Chelsea zanotował „aż” 9 bramek. Nietrudno zatem zauważyć, że sufit obu panów mieści się w okolicach wysokości podłogi, po której stąpał Eden Hazard.
Wyrwę po odejściu Belga teoretycznie może zastąpić nowy nabytek Chelsea – 20-letni Christian Pulisic. Amerykanin z pewnością posiada ogromny potencjał, ale opieranie ofensywy na zawodniku, który w Borussii Dortmund był tylko rezerwowym może okazać się zgubne. Szczególnie jeśli spojrzymy na to, iż Pulisic w trakcie całej kariery wykręcił liczby, które Hazard gwarantował w kilka miesięcy.

Przyszłość leży w szpitalu

Nie możemy oczywiście zapominać o jeszcze jednym skrzydłowym, który reprezentuje niebieskie barwy. W szeregach Chelsea mimo wielu transferowych spekulacji pozostanie jedna z największych nadziei angielskiego futbolu – Callum Hudson-Odoi. W swoim debiutanckim sezonie na poziomie seniorskim 18-latek zaprezentował się z najlepszej możliwej strony.
Niestety dobre statystyki to nie wszystko, czego młodemu piłkarzowi potrzeba do szczęścia. Dynamiczny rozwój Hudsona-Odoi został zatrzymany przez zerwanie ścięgna Achillesa, którego Anglik doznał podczas kwietniowego starcia z Burnley.
Zgodnie z przysłowiem, „nieszczęścia chodzą parami”, o czym boleśnie przekonał się Maurizio Sarri oraz przede wszystkim Ruben Loftus-Cheek. 3 tygodnie po feralnym spotkaniu z „The Clarets” takiej samej kontuzji, jak Hudson-Odoi doznał również 23-letni pomocnik Chelsea. Obu panów będziemy mogli znów oglądać na angielskich boiskach zapewne dopiero za kilka miesięcy.
Chelsea przystąpi zatem do nowego sezonu bez swojego dotychczasowego lidera, bez najpoważniejszego kandydata do przejęcia obowiązków po Hazardzie oraz bez najlepszego środkowego pomocnika. Sympatycy „The Blues” bez wątpienia będą nerwowo odliczać dni do powrotu na boisko przebojowego Hudsona-Odoi i 23-letniego Loftusa-Cheeka, który przed odniesieniem urazu stanowił najjaśniejszy punkt drugiej linii w układance włoskiego szkoleniowca.

Sentymenty ponad trenerską jakość

Bolesne dla Chelsea straty najprawdopodobniej nie będą dotyczyć samych zawodników. Angielska prasa donosi, że z klubem po zaledwie po jednym sezonie pożegna się także Maurizio Sarri, na którego już czeka ciepła posadka w Juventusie.
Ewentualna decyzja o zakończeniu współpracy z 60-letnim szkoleniowcem będzie wręcz szokująca. „Miodowy rok” Sarriego na Stamford Bridge można przecież zaliczyć do niezwykle udanych. Mało kto spodziewał się, że były trener Napoli już w pierwszym sezonie pracy na „Wyspach” zdoła sięgnąć po jakieś trofeum przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiego poziomu na arenie ligowej.
Jeśli Sarri rzeczywiście wyląduje na ławce trenerskiej Juventusu, będzie można powiedzieć, że Roman Abramowicz i spółka po prostu wyrzucają do kosza 12 miesięcy mozolnej pracy Włocha. 60-latek przyzwyczaił już swoich podopiecznych do specyficznego stylu gry opartego na niezliczonej ilości podań przy jednoczesnym odcięciu rywala od posiadania piłki.
Właśnie dlatego na Stamford Bridge trafił np. Jorginho, który z miejsca stał się rozgrywającym i centralnym pomocnikiem Chelsea. N’golo Kante, który dotychczas operował jako najbardziej cofnięty gracz środka pola, został przesunięty nieco wyżej, co zaowocowało zdobyciem przez Francuza 5 bramek i 4 asyst.
Przejęcie kontroli gry, wysoka statystyka posiadania piłki, duża liczba podań oraz przemeblowanie środka pola to znaki firmowe Sarriego, do których drużyna zdążyła się przyzwyczaić na przestrzeni ostatnich miesięcy. Wszystko to niestety może lec w gruzach, ponieważ wiele wskazuje na to, iż w oczach działaczy „The Blues” lepszym kandydatem do prowadzenia Chelsea niż Sarri jest…Frank Lampard.
40-latek jest naturalnie jedną z najbardziej znaczących postaci dla londyńskiej ekipy w historii. Aczkolwiek pozytywne wspomnienia związane z grą byłego angielskiego pomocnika nie mogą przysłonić przepaści jaka dzieli Lamparda i Sarriego pod względem umiejętności trenerskich. Jeden porządny sezon w Championship to zdecydowanie za mało.

Wypożyczenia ostatnią deską ratunkową

Zastąpienie Sarriego Lampardem byłoby szczególnie nieodpowiedzialne jeśli weźmiemy pod uwagę niepewność dotyczącą przyszłości Chelsea pod względem możliwych działań na rynku transferowym. Nad londyńczykami wisi widmo zakazu transferowego na najbliższe dwa okienka, a jedyną deską ratunkową jest Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu.
Jeśli TAS podtrzyma wyrok sytuacja Chelsea ze złej zmieni się w dramatyczną. Kadra wymaga gruntownej przebudowy, a jedynymi wzmocnieniami, którymi będą mogli posiłkować się „The Blues” są powroty z wypożyczeń. Polityka transferowa londyńczyków od wielu lat opiera się na wysyłaniu w świat przynajmniej kilkudziesięciu zawodników.
Naturalnie, żaden z wypożyczonych graczy nie zniweluje straty Hazarda czy Loftusa-Cheeka, ale Reece James, Mason Mount oraz przede wszystkim Tammy Abraham będą mogli liczyć na solidną dawkę minut w przyszłym sezonie. Największe nadzieje pokładane są właśnie w 21-letnim snajperze, który brylował skutecznością w Aston Villi.

Rywale nie śpią

Zakładając najbardziej pesymistyczną wersję wydarzeń (odejście Sarriego i podtrzymanie zakazu transferowego), naprawdę trudno ze spokojem patrzeć w przyszłość londyńskiej ekipy. Mimo wielu powrotów z wypożyczeń skład Chelsea na papierze prezentuje się dosyć ubogo w porównaniu z resztą czołówki Premier League.
A nie możemy przecież zapominać, że kontrkandydaci Chelsea do walki o Top 4 najprawdopodobniej jeszcze bardziej zdystansują „The Blues” podczas letniego okienka transferowego.

Stadion Tottenhamu został oddany do użytku więc można się spodziewać, że „Koguty” wreszcie ruszą na porządne zakupy. Dziesiątki bądź nawet setki milionów zostaną także wydane przez Manchester United, który zrobi wszystko, aby zająć miejsce gwarantujące udział w Lidze Mistrzów.
Oferta Manchesteru United za Koulibaly'ego
Sportbuzz
Batalia o topową czwórkę zapowiada się pasjonująco, ale trudno nie odnieść wrażenia, ze Chelsea ma najmniejsze szanse spośród wszystkich kandydatów. Podium osiągnięte w ubiegłym sezonie było w dużej mierze spowodowane spektakularną postawą Hazarda i sumienną pracą Sarriego.
Tego typu rezultat będzie niemożliwy do powtórzenia, gdy zabraknie boiskowego lidera, porządnych transferów oraz doświadczonego trenera z pomysłem na drużynę. A właśnie taki smutny los czeka Chelsea w trakcie kolejnego sezonu.
Mateusz Jankowski

Przeczytaj również