Santos już wie, jak się czują polscy kibice. "Może w głębi duszy żałuje, że tu trafił"

23 marca. Następnego dnia gramy pierwszy i prawdopodobnie najtrudniejszy mecz eliminacji EURO 2024 - na wyjeździe z Czechami. Na konferencję prasową wychodzą nowy selekcjoner, Fernando Santos, i kapitan reprezentacji, Robert Lewandowski. Zamiast omawiać czekające nas wyzwanie, zaczyna jednak od słów:

- Spotykamy się przed ważnym meczem eliminacyjnym, ale trzeba powiedzieć kilka słów w tym innym temacie. Chcę przeprosić kibiców, że jako kapitan, nie powstrzymałem we właściwym momencie tych wydarzeń, które przeobraziły się w aferę premiową. (...) Dla nas wywiad Łukasza to też było zaskoczenie. Załatwiliśmy wewnątrz tę sprawę. Sprawa premii nigdy nas nie podzieliła i nigdy nas nie podzieli - mówi.

Kilka dni wcześniej Łukasz Skorupski udzielił głośnego wywiadu Łukaszowi Olkowiczowi, w którym wyznał, że podział niedoszłej premii doprowadził do kłótni i podziałów w zespole podczas mundialu. Po ponad trzech miesiącach śmierdząca sprawa zostaje rozgrzebana na nowo.

Santos słucha słów Lewandowskiego z obojętną miną. Bardziej niż zastany swąd zmartwi go na pewno to, co wydarzy się następnego dnia. Polska przegrywa z Czechami 0:2 już po trzech minutach. Te eliminacje nie mogły zacząć się gorzej. Wtedy po raz pierwszy ten doświadczony, 68-letni szkoleniowiec, mistrz Europy, użyje słów:

Mijają trzy miesiące. Mija ciągnący się temat polskiego asystenta. W sztabie Santosa nie znajduje się ostatecznie Łukasz Piszczek, znajduje się za to znający go doskonale Grzegorz Mielcarski. Jest też Radosław Michalski, członek zarządu PZPN, nie wiadomo w jakiej roli.

Mija też podgrzany przez samego selekcjonera temat meczu z Niemcami. Czy jest on potrzebny czy nie, jaki skład w nim wystawić i ile minut ma zagrać Kuba Błaszczykowski. Ostatecznie, mimo komunikacyjnych zgrzytów, wszystko się udaje. Udaje się nawet wygrać 1:0, mimo "obrony Częstochowy" w drugiej połowie. Wydaje się, że idzie ku lepszemu. Tym bardziej, że naszym kolejnym rywalem jest Mołdawia. 171. drużyna rankingu FIFA. Sklasyfikowana niżej niż Andora, Malediwy, Nowa Kaledonia, Sudan Południowy, Vanuatu i Fidżi. Wygrana to obowiązek - trąbią liderzy opinii.

19 czerwca. Tym razem na przedmeczowej konferencji obok selekcjonera zasiada drugi z niepisanych liderów naszej reprezentacji. Wojciech Szczęsny mówi, że woli takie 1:0 z Niemcami niż 2:3 ze Szwecją czy 3:3 z Węgrami za Sousy i dodaje, że "w DNA naszej piłki jest cierpienie". Te słowa zawisną nad Kiszyniowem jak ponura groźba.

Do przerwy prowadzimy 2:0. Gramy ładnie i składnie, moglibyśmy prowadzić wyżej. - Bywały mecze, w których klasa rywala była niska, ale my też nie wyglądaliśmy najlepiej. Natomiast dzisiaj wszystko jest tutaj absolutnie pod kontrolą "Biało-czerwonych", bardzo spokojnie wychodzi z ławki rezerwowych idąc do szatni po tych pierwszych 45 minutach Fernando Santos - mówi Mateusz Borek na antenie TVP przed oddaniem głosu do studia.

Po meczu Santos po raz drugi użyje słów:

Przed meczem z Niemcami były selekcjoner reprezentacji Grecji i Portugalii powoływał się na 640 wygranych meczów w karierze. Ale czegoś takiego jak pierwsza połowa z Czechami i druga z Mołdawią jeszcze nie przeżył. Polscy piłkarze dostarczają mu nieznanych dotąd wrażeń. Chciał nowych wyzwań, to je ma.

Sprawdziłem. Z reprezentacją Grecji Santos poniósł pierwszą porażkę dopiero po 17 meczach. Z Portugalią już w pierwszym, ale z Francją, a potem wygrał cztery kolejne mecze. Z Polską ma dwie porażki po trzech meczach eliminacyjnych i przedostatnie miejsce w grupie.

Gdy tu przychodził, greccy dziennikarze zapowiadali: będziecie narzekać na styl, ale Santos to gwarancja wyników. Zwycięstw różnicą jednej bramki, ale z solidną obroną. Jak się okazuje, z naszymi piłkarzami nie ma żadnych gwarancji.

Jan Bednarek: - Głowami już byliśmy na wakacjach.

Arkadiusz Milik: - Nie wyszliśmy na drugą połowę.

Piotr Zieliński: - Założenia trenera zostały przeze mnie zlekceważone.

Zapewne Santos nie będzie przez wakacje rozstrząsał tego, co po meczu mówili jego zawodnicy. A może powinien. Może znajdzie tam odpowiedź na pytania, na które na gorąco potrafił tylko odpowiadać "nie wiem". Po obiecującym momentami meczu z Niemcami i po dobrej pierwszej połowie w Kiszyniowie wydaje się, że problem nie leży (tym razem) w taktyce. Leży w głowach. Może wzorem Jerzego Brzęczka powinien dołączyć do sztabu psychologa? Albo dwóch. Brzęczek przynajmniej zaczął eliminacje od dziewięciu, a nie trzech punktów.

W marcu następca Czesława Michniewicza poznał pierwszą grupę 25 polskich piłkarzy. Po meczu w Pradze kilku skreślił. Nie dokonał jednak jakiejś rewolucji w składzie. Wydawało się, że ten zespół zaczyna nabierać kształtu. Że formuje się w nim jakiś kręgosłup, nawet jeśli w ustawieniu taktycznym, którego też Santos wcześniej nie był zmuszony próbować. Mołdawianie jednak skutecznie nam ten kręgosłup przetrącili. A właściwie przetrąciliśmy go sobie sami. Paraliż.

Zbolała twarz Portugalczyka po kolejnych golach Nicolaescu i Baboglo to twarz kibica reprezentacji Polski w ostatnich kilku latach. On teraz wie, jak my się czujemy. Bednarek mówił po meczu, że znów robimy krok w przód, by zaraz zrobić dwa w tył. Czy tak samo będzie we wrześniu? Pocieszymy się u siebie z Wyspami Owczymi, by potem załamać się na wyjeździe z Albanią?

Po wakacjach Santos znowu wybierze swoich 25 piłkarzy, jego zdaniem najlepszych, jakich mamy. Znowu założy białe słuchawki i będzie próbował zrozumieć sens pytań na konferencji prasowej. Jeśli tłumaczenie zadziała. Może znów ktoś go zapyta, "czy nie trzeba było powołać Gliksona". I może gdzieś w głębi duszy będzie żałował, że w styczniu zdecydował się na pracę w tym dalekim kraju ze słabą ligą. Teraz przynajmniej jeszcze jest ciepło.

Przed meczami znowu będzie podkreślał, jak ważne jest odpowiednie nastawienie. A piłkarze zapewne znowu go czegoś nauczą. U nas nie ma nudy, panie Fernando. Reprezentacja Polski jest jak pudełko czekoladek Forresta Gumpa. Szkoda, że takich gorzkich.