Zadaniowiec idealny. Mocniejszym postawił się już wielokrotnie. "Wyjątkowe okoliczności, optymalny wybór"

Do barażowego meczu z Rosją pozostały niecałe dwa miesiące. Teoretycznie to sporo czasu, ale tak naprawdę Michniewicz będzie miał jedynie trzy dni, żeby przed spotkaniem w Moskwie popracować z zespołem.

W tych wyjątkowych okolicznościach wydaje się optymalnym wyborem. W trenerskiej karierze udowodnił, że jego specjalnością jest rywalizacja z przeciwnikami o większym potencjale. Tak było na początku jego przygody z zawodem, gdy jako trener Lecha Poznań, wówczas biednego i zadłużonego, pokonał w finale Pucharu Polski Legię Warszawa, a także kilka lat później, gdy z Zagłębiem Lubin zdobył mistrzostwo Polski.

To wszystko miało jednak miejsce na krajowej scenie, przez co w kontekście kadry nie jest do końca miarodajne. Kluczowe dla oceny Michniewicza jako nowego selekcjonera jest to, co osiągnął w młodzieżowej reprezentacji Polski i w Legii Warszawa.

Pracując z młodzieżówką stworzył zgraną, świetnie się rozumiejącą na wielu frontach drużynę, która po raz pierwszy od 1994 roku wywalczyła awans na młodzieżowe mistrzostwa Europy. Dokonała tego przez baraże, w których wyeliminowała Portugalię. W zespole rywala grali wtedy m.in. Joao Felix i Diego Jota.

Michniewicz, po przegranym pierwszym spotkaniu potrafił przeanalizować błędy, znaleźć słabości u przeciwnika i doprowadził do tego, że skazywana na porażkę reprezentacja Polski w imponującym stylu odrobiła straty. Na wyjeździe pokonała Portugalię 3:1 i mogła się cieszyć z awansu.

W samych mistrzostwach Europy biało-czerwoni trafili do piekielnie trudnej grupy, z Hiszpanią, Włochami i Belgią. Nie było jednak mowy o tym, by jechać jak na ścięcie. Trener potrafił znaleźć sposób na potentatów. Znów dał o sobie znać analityczny umysł, umiejętność dostrzegania detali, odpowiedniego przygotowania taktyki pod konkretnego przeciwnika. Polacy wygrali z Belgią 3:2, a następnie pokonali 1:0 gospodarzy imprezy, czyli Włochów, u których grali Federico Chiesa, Nicolo Barella i Lorenzo Pellegrini.

Awansu do fazy pucharowej wywalczyć się nie udało, zdecydowała o tym wyraźna porażka z Hiszpanami, ale trzeba pamiętać, że w Euro U21 z grupy wychodziła tylko jedna reprezentacja. Drużyna Michniewicza, na tle klasowych rywali, zakończyła rywalizację z sześcioma punktami.

Po raz drugi pokazał, że potrafi się bić z mocniejszymi na międzynarodowym poziomie w Legii Warszawa. Jego kadencja może być oceniana niejednoznacznie, szczególnie przez bardzo słabą jesień w PKO Ekstraklasie, ale nikt nie zabierze Michniewiczowi, że pierwszy raz od 2016 roku Legia awansowała do fazy grupowej europejskich pucharów.

I to po znacznie trudniejszej ścieżce niż wtedy, gdy znalazła się w Lidze Mistrzów. Najpierw były wygrane w eliminacjach Ligi Mistrzów z Bodo/Glimt oraz Florą Tallin, a także wyrównana, choć przegrana, rywalizacja z regularnym uczestnikiem tych rozgrywek, Dinamem Zagrzeb.

Ścieżka do Ligi Europy nie była łatwiejsza. Legia najpierw pokonała w dwumeczu Slavię Praga, a w fazie grupowej na wyjeździe Spartak Moskwa i u siebie Leicester City. - Kluczowe z naszej perspektywy były zmiany, które zwiększyły nasze możliwości w ofensywie. Spodziewaliśmy się, że Muci i Kastrati dadzą nam możliwość zagrywania na wolne pole. Obrońcy rywali byli już zmęczeni, stworzył się odpowiedni moment na zmianę - analizował akcję, która w samej końcówce dała wygraną w stolicy Rosji.

Po dwóch rozegranych meczach miała sześć punktów i żadnego straconego gola. Wygrana w kilkanaście dni na wyjeździe z czołowym rosyjskim zespołem i zwycięstwo z klubem z Premier League to coś, co przez lata wydawało się abstrakcją. Po spotkaniu z Leicester opowiadał, że obejrzał wszystkie dotychczasowe ich mecze w tym sezonie, a dodatkowo wymienił się z Napoli zdjęciami z kamer taktycznych.

Większość meczów wygranych przez drużyny Michniewicza łączyły takie cechy jak: znakomita organizacja w defensywie, rozpracowanie przeciwnika, odpowiednie przesuwanie i umiejętne przejście do kontrataków. To trener, który nic nie pozostawia przypadkowi. Bazuje na długich analizach, z których potem najistotniejsze informacje przesyła poszczególnym zawodnikom, o czym wielokrotnie opowiadali młodzieżowi reprezentanci Polski. Podczas pracy z kadrą U21 potrafił na kilka tygodni wyjechać razem z asystentem na Kaszuby, zamknąć się na odludziu i szukać słabych stron rywala, tego, jak go zaskoczyć, na co zwrócić uwagę. Drużyny Michniewicza w starciach z mocnymi potrafiły neutralizować ich atuty i eksponować swoje silne strony.

Trudno mówić tu o przypadku skoro w ostatnich latach ten scenariusz powtarzał się wiele razy. Żaden polski trener w ostatnich latach na europejskiej scenie nie zanotował więcej zwycięstw z wymagającymi rywalami. Oby w marcu powtórzył wynik, który kilka miesięcy temu osiągnął z Legią w stolicy Rosji.