Mane jak ciało obce. Hitowy transfer Bayernu na razie nie dojechał. "Nigdy nie będzie następcą Lewandowskiego"

Minęło 15 lat, odkąd Bayern ostatni raz miał w składzie “fantoma”. Roy Makaay otrzymał ten pseudonim od kibiców jako wyraz uznania. Czasem środkowego napastnika z Holandii nie było widać przez prawie całe spotkanie - ale potem pojawiał się znikąd i strzelał bramki. Do dziś ma trzeci najlepszy współczynnik bramek w historii klubu (0,6 na mecz), po legendach: Robercie Lewandowskim (0.92) i Gerdzie Muellerze (0.86).

Teraz Bayern posiada nowego fantoma, ducha. Ale ten opis nie jest już tak pozytywny, jak w przypadku ultra skutecznego Holendra. Sadio Mane, który latem został kupiony przez monachijczyków jako wielka nadzieja, w dotychczasowych spotkaniach mistrza Niemiec znikał na długie minuty. I już się nie pojawiał.

Tak zwany transfer lata w Niemczech został poprzedzony wielką sławą, która przyszła z nim z Liverpoolu. Co z tego, skoro po kilku kolejkach przeciwnicy ligowi zorientowali się, że Mane to tylko jeden ze skrzydłowych Bayernu, którego z pewnością można zatrzymać. Taka obrona Augsburga, solidna, ale bez wielkiej renomy w kraju, zdołała prostymi środkami doprowadzić do zaledwie jednego uderzenia ze strony Senegalczyka, pokonując ostatnio mistrza Niemiec po raz pierwszy w tym sezonie.

Odważna ekipa Enrico Maassena broniła się kryjąc jeden na jednego, co akurat powinno było odpowiadać szybkiemu, zwrotnemu i obdarzonemu błyskotliwym dryblingiem Sadio. Kilka lat temu na przykład kluby z Bundesligi desygnowały na Francka Ribery’ego trzech defensorów, by powstrzymać niezmordowanego Francuza. Jednak tak często, jak Mane znajdował się w sytuacjach jeden na jeden, wydawał się kompletnie bezradny. Czasem piłka odbijała się mu od nóg, to znów zagrywał niechlujnie do kolegi i tym samym po raz kolejny trafił do grupy zawodników Bayernu z najniższym procentem dokładnych podań. Minęło pięć spotkań, a bilans zdobywcy Pucharu Narodów Afryki wygląda następująco: zero goli, zero asyst.

Osoby zarządzające klubem nie do końca wiedzą, na czym polega kiepska dyspozycja gwiazdy. Przygotowania i początek sezonu wyglądały dobrze. W międzyczasie jednak wszystko się zmieniło. Bayern nie wygrywa już spotkań, a Mane nie zdobywa bramek. Ostatni gol, który nie został cofnięty przez VAR - kilka razy znajdował się na spalonym lub pomagał sobie ręką - to trafienie w pucharowym meczu z czwartoligową Viktorią Koeln. W lidze? Jeszcze w połowie sierpnia przy okazji rozgromienia Bochum 7:0. Poza tym 30-latek nie zaliczył żadnego ostatniego podania. Najzwyczajniej nie dojechał jeszcze do tej drużyny.

Zainteresowane strony, a więc Mane i Bayern, wyraźnie wyobrażały sobie coś innego. Sadio był postrzegany jako człowiek, który zdoła wypełnić lukę po Robercie Lewandowskim. Miał, jako nowy lider, sprawić, że atak Bawarczyków będzie bardziej zmienny i nieprzewidywalny. W starciu z Augsburgiem nic mu nie siedziało. Dość powiedzieć, że więcej klarownych sytuacji naliczono… Manuelowi Neuerowi, dwukrotnie wchodzącemu w pole karne rywala w ostatnich minutach meczu i zagrażającemu Rafałowi Gikiewiczowi. Inna statystyka. Mane 46 kontaktów z piłką, Leroy po przeciwnej stronie miał prawie dwa razy więcej - 84. Senegalczyk właściwie przeszedł obok meczu.

Piłkarz jest świadomy swojej beznadziejnej formy: - Oczywiście, mogę to robić znacznie lepiej. Wiem o tym - mówił po wygranym 2:0 meczu z Barceloną w Lidze Mistrzów. Wiedzą o tym również jego decydenci, dając mu czas na integrację i aklimatyzację. Niektórzy powoli zdają sobie jednak sprawę z tego, że Senegalczyk, tak ceniony wewnątrz zespołu, nie będzie nigdy substytutem Lewandowskiego. Jak spod ziemi wyrastają już zresztą nadworni krytycy.

Dietmar Hamann, który jako jeden z nielicznych cieszył się z odejścia Lewandowskiego, dziś grzmi na temat nowego napastnika:

- Mane jest ciałem obcym. W tej chwili nikt nie mówi o Mane. Wydaje się odizolowany od zespołu i prawie nie bierze udziału w grze. Bayern musi to opanować - mówił były reprezentant Niemiec i wieloletni gracz Bayernu.

Ale krytyczne słowa padły nie tylko od tych ekspertów słynących z ciętego języka. Po raz pierwszy rozczarowanie czuć u ludzi odpowiedzialnych za transfer Mane do Bayernu. Między innymi Hasana Salihamidzicia:

- Dużo z nim rozmawiamy, staramy skierować go na właściwy tor. Na boisku musi radzić sobie sam - stwierdził dyrektor sportowy “Die Roten”.

To, że obecnie 30-latkowi brakuje pewności, potwierdził także niedawno trener Julian Nagelsmann, który nadal stawia na swojego podopiecznego na lewej flance, wierząc w jego doświadczenie i umiejętności. Po meczu z Augsburgiem natomiast nie miał ochoty rozgrzebywać kwestii dotyczących Mane. - Nie będę rozmawiał o dyspozycji poszczególnych graczy - uciął pytanie dziennikarza.

Powstaje więc pytanie, na jakiej pozycji afrykański piłkarz roku mógłby najbardziej pomóc niemieckim hegemonom, a jednocześnie wyjść z zapaści. W “The Reds” Mane grał głównie jako lewoskrzydłowy w 4-3-3 Juergena Kloppa, ale w systemie Nagelsmanna skrzydła przypisano Kingsleyowi Comanowi, Leroyowi Sane'owi lub Serge'owi Gnabry'emu. Inna sprawa, że większość ekspertów nie widzi go także w roli jedynego napastnika.

Pozycja na boisku i rozwiązania taktyczne to prawdopodobnie i tak tylko sprawy poboczne. Mamy bowiem do czynienia z graczem światowego formatu, który odnalazłby się w każdym obszarze boiska. Bayern potrzebuje w najbliższym czasie Senegalczyka ze zdecydowanym wykończeniem i świadomością własnych umiejętności na topowym poziomie. To te cechy uczyniły go tak sławnym w Premier League i w ojczyźnie, gdzie również spoczywają ogromne nadzieje w powodzenie Bayernu. Sadio w ciągu najbliższych dwóch tygodni rozegra z kadrą dwa mecze towarzyskie przed mundialem: z Boliwią i Iranem, a zatem przeciwko dwóm nacjom, które mogą pomóc zbudować mu pewność siebie przed kolejnymi etapami sezonu. Fantom w końcu kiedyś musi wyjść z cienia.