Zaskakujący manewr Urbana! Prognozowany skład na Polska - Holandia [NASZ NEWS]

Jan Urban sam stwierdził na ostatniej konferencji, że nie szuka problemów, bo one znajdą go same. I faktycznie - oprócz tego, że w gorszy humor wprowadziła go jesienna aura i ciemność za oknem po szesnastej - musiał konkretnie skwasić się na raport medyczny sprzed kilku dni. Ten wykluczył z listopadowego zgrupowania Łukasza Skorupskiego, Jana Bednarka i Krzysztofa Piątka. Lista zawodników, których wystawił przeciwko Litwie, a którzy nie zagrają w piątek z Holandią, urosła do czterech. Za kartki będą pauzować jeszcze Przemysław Wiśniewski i Bartosz Slisz.

To już poważne ubytki. Zwłaszcza w obronie, gdzie zrobiła się konkretna wyrwa - nie do załatania jeden do jednego przy naszych deficytach. Urban jednak szybko uciął temat zmiany ustawienia. Zagramy trójką z tyłu i wahadłami. Ale czy tak samo? Niekoniecznie, co zresztą też zaznaczył podczas jednej ze swoich wypowiedzi: - Dojdzie do jednej istotnej zmiany - powiedział enigmatycznie we wtorek, co musiało oznaczać coś innego niż personalia, skoro znaliśmy długą listę nieobecnych z podstawowego składu. O co może chodzić? Selekcjoner nie zaprosił dodatkowego defensywnego pomocnika, bo to “obrany kierunek i styl gry”, ale takie podejście rodzi naturalne ograniczenia przy wyborze jedenastki.

Jak ustaliliśmy, Urban chce tu zastosować odważny manewr. Do kadry wrócił Nicola Zalewski, którego zabrakło na ostatnim zgrupowaniu, z powodu kontuzji. Naturalnie wszyscy ustawiali go w swoich prognozach na lewym wahadle, ale selekcjoner chce go przypisać bliżej osi środka boiska. Postawić na fałszywej dziesiątce obok Jakuba Kamińskiego, jednocześnie lewą flankę zabezpieczając będącym ostatnio w bardzo dobrej formie Michałem Skórasiem. Wtedy prawdopodobnie niżej do środka pola zajedzie Sebastian Szymański. Ustawiony obok Piotra Zielińskiego, który ma spełniać rolę dyrygenta naszej drużyny i być tym najbardziej odpowiedzialnym w środkowej strefie. W ten sposób Urban korzysta z wszystkiego, co ma w tym momencie najlepszego wśród pomocników, ale trzeba przyznać - jest to ustawienie mocno kreatywne. Bez dokładania kilogramów i siły fizycznej. W sumie pasuje do trenera z hiszpańską aurą i charakterem. Oddaje jego oczekiwania: dłużej utrzymywać się przy piłce i nie polegać jedynie na kontratakach.

Znacznie większe dyskusje w sztabie (i mediach) wywołało zestawienie obrony. Tu znów wybór był mocno ograniczony. Szokiem byłoby dostawienie do Jakuba Kiwiora debiutującego na zgrupowaniu Kryspina Szcześniaka, więc załatanie dwóch pozycji ograniczało się tylko do trzech nazwisk: Jana Ziółkowskiego, Tomasza Kędziory i Bartosza Bereszyńskiego. Usłyszeliśmy, że tu był spory zgrzyt wywołany brakiem regularnej gry zawodnika AS Romy i opcja z doświadczonym “Beresiem” w jedenastce była realnie brana pod uwagę. Ostatecznie bliżej do składu ma mieć Ziółkowski, który u Urbana już zagrał i bardziej pasuje do ustawienia go jako centralnego obrońcy.

W bramce najmniejsze zaskoczenie. Skorupskiego ma zastąpić Kamil Grabara.

Kadra wraca na PGE Narodowy, co wywołało spory głód u piłkarzy, nawet u Roberta Lewandowskiego. Jan Urban - uczeń Leo Beenhakkera, u którego był asystentem - stwierdził, że reprezentacja Polski staje dziś przed szansą, by zostać zapamiętaną skoro na zwycięstwo z Holendrami czekamy blisko 50 lat. Jak widać, selekcjoner chce to zrobić na własnych warunkach.

Grabara - Kiwior, Ziółkowski, Kędziora - Skóraś, Zieliński, Szymański, Cash - Zalewski, Kamiński - Lewandowski