Oto najwięksi wygrani zatrudnienia Urbana. "On musi wrócić do reprezentacji"

Nie podejrzewamy oczywiście Jana Urbana o to, że przy budowie reprezentacji będzie kierował się w dużej mierze prywatnymi sympatiami i znajomościami z poszczególnymi zawodnikami. Mimo wszystko może być mu jednak łatwiej o zaufanie kilku postaciom, które zna ze swojej pracy klubowej, a które albo w kadrze jeszcze nie zaistniały, albo są dziś nieco zakurzone. Jest też jeden gość, który co prawda z nowym selekcjonerem w przeszłości nie pracował, ale do kadry po odejściu Probierza i tak najpewniej wróci.

A oto nazwiska bohaterów tego zestawienia. Najwięksi wygrani zatrudnienia Urbana w roli selekcjonera biało-czerwonych.

Zawodnik, który od dłuższego czasu pracuje na debiut w kadrze, ale jeszcze się go nie doczekał. Wiśniewski zbiera dużo pochwał za swoje występy we włoskiej Serie B, w ostatnim sezonie rozegrał aż 36 spotkań, a jego potencjał dostrzegł nawet Kosta Runjaić, prowadzący obecnie szczebel wyżej Udinese. Szkoleniowiec znany z polskiej Ekstraklasy miał wyrazić chęć sprowadzenia 26-latka, za którego Spezia oczekuje ponoć pięciu milionów euro.

Biorąc pod uwagę kłopoty reprezentacji Polski w defensywie, sprawdzenie w boju Wiśniewskiego wydaje się ruchem, który prędzej czy później powinien nastąpić. A kto jak kto, ale akurat nowy selekcjoner możliwości byłego zawodnika Górnika bardzo dobrze. Prowadził go przecież właśnie w Zabrzu. Łącznie w 36 meczach. To pod wodzą Urbana wychowanek “Trójkolorowych” otrzymał opaskę kapitańską i wypromował się ostatecznie przed transferem do Venezii.

On musi wrócić do reprezentacji. Piłkarz, który co prawda w trakcie kariery nie przeciął się jeszcze z Urbanem, ale i tak powinien zyskać na jego zatrudnieniu. Dlaczego? Ano dlatego, że z jakiegoś powodu, nikomu szerzej nieznanego, golkiper Wolfsburga był notorycznie pomijany przez Michała Probierza. Sportowo zasługiwał na powołanie, dobrze wyglądał w Bundeslidze, był chwalony za naszą zachodnią granicą, a potem były już selekcjoner i tak nie umieszczał go na liście czterech powoływanych zazwyczaj bramkarzy.

Teraz kajdany powinny zostać zdjęte. Trudno wyobrazić sobie sytuację, w której Urban, podobnie jak jego poprzednik, zignoruje 26-latka. Na dziś Grabara to na pewno jeden z trzech najlepszych polskich bramkarzy. Według niektórych opinii, choćby tej Wojciecha Szczęsnego, który na rzeczy zna się przecież bardzo dobrze, nawet najlepszy.

17-latek z wielkim potencjałem. Zdążył rozegrać kilkanaście meczów w ekstraklasowym Górniku Zabrze, a już za 4 mln euro wykupiła go FC Kopenhaga. Środkowy pomocnik stał się tym samym dziewiątym najdrożej sprowadzonym piłkarzem w historii klubu ze stolicy Danii, z której płyną zresztą głosy dużej ekscytacji takim ruchem. Czekamy na to, co wychowanek klubu z Roosevelta pokaże w nowych barwach, bo możliwości ma ogromne. Niedawno interesował się nim nawet Inter Mediolan.

Co ciekawe, już Michał Probierz poważnie rozważał powołanie Sarapaty do reprezentacji Polski, ale - co sam przyznał w czerwcowej rozmowie z portalem slaskisport.pl - po nieco słabszej końcówce sezonu w wykonaniu nastolatka ostatecznie zrezygnował z tego pomysłu. Jeśli jednak utalentowany pomocnik wciąż będzie rozwijał się tak dobrze, a jakość potwierdzi w nowym klubie, powołanie powinno być kwestią czasu. Kto wie, może zaufa mu właśnie Urban, który prowadził go w 10 meczach Górnika.

Pod znakiem zapytania stoi najbliższa przyszłość Dawida Kownackiego, który choć rozegrał naprawdę dobry sezon na wypożyczeniu do Fortuny Duesseldorf, ostatecznie nie został wykupiony przez ten klub z Werderu Brema. Problemem okazała się klauzula opiewająca na 2,5 mln euro. Niezależnie jednak od tego, w jakim klubie najbliższy sezon spędzi wychowanek Lecha Poznań, docenić trzeba jego ostatnią formę.

Kownacki kampanię 2024/25 na boiskach 2. Bundesligi zakończył z solidnym bilansem 13 goli i pięciu asyst w 29 rozegranych meczach, występując jako środkowy napastnik. Czy zasłużył sobie tym samym na powołanie do reprezentacji? Na pewno trzeba mieć go na oku, bo to w tym momencie chyba pierwsza alternatywa po regularnie powoływanej czwórce: Lewandowski, Piątek, Buksa, Świderski. Jest jeszcze oczywiście Arkadiusz Milik, ale trudno powiedzieć, czy - i kiedy - wróci on do formy po kolejnej poważnej kontuzji. Jeśli zatem “Kownaś” podtrzyma wysoką dyspozycję, być może w końcu dostanie szansę od Urbana, który zna go dobrze z czasów pracy w Lechu Poznań. Ostatni raz z orzełkiem na piersi 28-latek wystąpił w 2021 roku podczas towarzyskiego starcia z Rosją.

33 mecze pod wodza Urbana jeszcze w Lechu Poznań rozegrał Tomasz Kędziora, który teraz na pewno liczy na to, że spotka się z doświadczonym szkoleniowcem także w reprezentacji Polski. Ma w rękach pewne argumenty, bo na greckiej ziemi radzi sobie naprawdę dobrze. Dobił już do 99 występów w barwach PAOK-u Saloniki, w pucharach pokazał się choćby na tle Manchesteru United, Galatasaray czy Realu Sociedad, rok temu świętował zdobycie mistrzostwa. W niektórych meczach zakładał nawet kapitańską opaskę.

Jego klubowy kumpel, Mateusz Wieteska, spisuje się w PAOK-u wyraźnie gorzej, a mimo wszystko dostawał ostatnio powołania do kadry. Dlaczego więc pomijany ma być właśnie Kędziora? Owszem, jego poprzednie występy w reprezentacji były kiepskie, ale po pierwsze - minęły od nich prawie dwa lata, po drugie - kto ze środkowych obrońców kadry spisywał się na przestrzeni minionych miesięcy dobrze? W zasadzie nikt. 31-latek bez wątpienia może być więc pewną alternatywą, a znajomość z Urbanem na pewno działa na jego korzyść. Podobnie jak to, że jest w stanie zagrać i na boku obrony, i jako środkowy defensor.