Największe rozczarowania MŚ w Katarze. "Czy ktoś ich z tego mundialu w ogóle zapamięta?"

Trudno wybrać największych rozczarowanych nie patrząc na to, jaką trafili drabinkę. Taki Louis van Gaal zapowiadał, że Holandia jedzie do Kataru po mistrzostwo świata, a odpadł po zaciętym meczu z Argentyną w serii rzutów karnych. Jednak jest kilka drużyn, którym kibice długo nie wybaczą, tego co wydarzyło się na mundialu.

Belgowie za początek swojego ’’Złotego Pokolenia” przyjmują mecz z Chorwacją w Zagrzebiu - dziewięć lat temu. Chichot losu jest taki, że to przepalone pokolenie miało swój koniec w Katarze właśnie w spotkaniu z Luką Modriciem i spółką. Kevin De Bruyne wywieszający w swoich wypowiedział po drugim meczu grupowym białą flagę, konflikty w szatni, brak pomysłu Roberto Martineza i nieskuteczność Lukaku sprawiły, że ten zespół umarł żywcem w Katarze.

Jak odbierają to Belgowie? A jak można odbierać kadrę, która latami mając w składzie gwiazdy Premier League, La Liga, Serie A, do tego szeroką ławkę, wiele rozegranych meczów w podobnym składzie, a ostatecznie przez dziesięć lat ugrała tylko brąz na mundialu w 2018 roku? Eden Hazard jako pierwszy z tej ekipy zakończył reprezentacyjną karierę - tuż po odpadnięciu w Katarze, a za nim pójdą kolejni. Trzeba budować od nowa i to ze zgliszczy.

Jeszcze przed turniejem na grupowym zdjęciu reprezentacji Urugwaju większość drużyny stoi, a między nimi jest ustawionych pięć foteli. Siedzą na nich ’’staruszkowie”: Luis Suarez, Edinson Cavani, Fernando Muslera, Martin Caceres i Diego Godin. Każdy z nich pamięta mistrzostwa w RPA w 2010 roku, kiedy to Urugwaj prowadził już 2:1 w meczu z Niemcami o brązowe medale, ale ostatecznie przegrał 2:3. Czy doświadczeni zawodnicy byli siłą kadry także w Katarze? Tak nie powiemy.

Diego Alonso objął drużynę rok temu po tym, jak zdymisjonowano Oscara Tabareza po 15 latach. Nie potrafił on nawiązać do osiągnięć legendarnego szkoleniowca, nie umiał wydobyć z tego zespołu mocy. Nawet będący jesienią w życiowej formie Fede Valverde na mundialu był cieniem samego siebie, ustawiony na nieodpowiedniej dla niego pozycji. Mecz ostatniej kolejki grupowej Ghana - Urugwaj, mimo że wygrany przez ’’Los Charrúas”, przejdzie do historii jako spotkanie, po którym obaj trenerzy zakończyli pracę w swoich federacjach.

Zaczęło się pięknie od wyniku 7:0 z Kostaryką. Była to jednocześnie najwyższa wygrana ’’La Furia Roja” w historii mundiali, jak i najboleśniejsza porażka kadry Keylora Navasa - w całej historii. Chwilę później zremisowany, acz bardzo dobry mecz z Niemcami. Hiszpanie śmiało mogli szykować się na fazę pucharową, chociaż przez moment wydawało się, że ją stracą. Wyszło na jedno i to samo. Wylosowanie Maroko w 1/8 finału okazało się pożegnaniem z turniejem. Luis Enrique z potencjalnego ’’najlepszego trenera na tym mundialu” - jak sam o sobie mówił podpuszczając media - stał się człowiekiem bezrobotnym. Największy grzech Hiszpanów w Katarze? Zapewne przekonanie trenera, że to nadal czasy, w których można grać bez napastnika i na tym nie stracić.

Czy w Portugalii bardzo liczono na finał? Na zgarnięciu mistrzostwa świata 6 lat po wygraniu Euro? Raczej było to podejście życzeniowe. Ale Fernando Santos i jego piłkarze rozgrzali nadzieje swoją bardzo dobrą postawą turniejową. Okazuje się, że można grać w piłkę przekonująco, ładnie i to nawet bez Cristiano Ronaldo w składzie. Gdy Goncalo Ramos wskoczył w jego miejsce na spotkanie ze Szwajcarią absolutnie nikt nie mógł przypuszczać, jak odwdzięczy się na boisku. Hat-trick i panu Ronaldo już dziękujemy.

Jednak spotkanie z Maroko obnażyło Portugalię, która stale próbowała zaatakować, ale na czarnym koniu turnieju nie robiło to większego wrażenia. Tym samym trzeba zacząć nowy etap. Zapewne jeszcze z Cristiano Ronaldo, ale już bez Fernando Santosa. W mediach krąży informacja, że propozycję objęcia drużyny narodowej dostał Jose Mourinho. Patrząc na to, że może on zachować posadę trenera AS Romy i jednocześnie poprowadzić Portugalię - byłoby to historyczne jak na obecne czasy.

Zdecydowani faworyci mundialu, którzy na tym turnieju bawili się najlepiej ze wszystkich reprezentacji. Taniec radości po bramkach, ofensywny styl gry, piękne gole - czy to Casemiro ze Szwajcarią czy Neymar z Chorwacją. Największe wrażenie zrobili oczywiście z Koreą już w fazie pucharowej, gdy do przerwy było 4:0. Nie należało się spodziewać, że w ćwierćfinale tak bardzo zaskoczy ich Chorwacja, na którą zespół Tite nie znajdzie ostatecznie sposobu.

Tuż po odpadnięciu z turnieju stało się jasne, że Tite odchodzi. Od dawna mówił, że mistrzostwa w Katarze będą puentą jego 6-letniej przygody z reprezentacją Brazylii, jednak spodziewał się, że opuści kadrę ze złotym medalem na szyi. Ostatecznie z kadrą wygrał tylko jedno trofeum - Copa America trzy lata temu.

Czy ktoś ich z tego mundialu w ogóle zapamięta? Spodziewaliśmy się po nich więcej jakości, więcej zawziętości, na pewno więcej niż jednego jedynego punktu ugranego w starciu z Tunezją. Trener Kasper Hjulmand przepraszał kibiców już wtedy, po jednym spotkaniu. Później przegrali z Francją i w meczu o wszystko z Australią także się wyłożyli. Tym samym nie było piątego wyjścia z grupy w historii mistrzostw świata.

O Niemcach najkrócej, bo… zawalili, oczywiście. Ale nie pomógł im też los. Mateusz Święcicki w studiu Meczyków powiedział, że podopieczni Flicka bardzo podobali mu się z Japonią. I faktycznie, jakość od nich aż biła, ale słabsze 20 minut pozbawiło ich punktów. Później bój z Hiszpanią, wygrana z Kostaryką i odpadnięcie z powodu nieodpowiedniego wyniku w meczu rywali. Tutaj nic się jeszcze nie kończy. Hansi Flick zostaje na stanowisku i ma perfekcyjnie przygotować gospodarzy turnieju na Euro 2024.