W środę drużyna napędzana pieniędzmi światowego lidera rynku napojów energetycznych po raz kolejny nie zdołała sforsować bram Champions League. I to już po raz jedenasty! Tym razem silniejsi od Austriaków okazali się piłkarze Crvenej Zvezdy Belgrad, ale w poprzednich próbach Red Bull odpadał nawet w starciach ze znacznie słabszymi zespołami.

Historia klubu z Salzburga sięga 1933 roku, a w ostatniej dekadzie XX wieku SV Austria, bo taką nazwę nosił jeszcze do 2005, trzykrotnie sięgnął po mistrzostwo kraju. Pod koniec sezonu 2004/2005 100% akcji Austrii przejął potężny koncern Red Bull.

Od tego momentu można mówić o totalnej dominacji zespołu z Salzburga na krajowym podwórku: 9 złotych oraz 4 srebrne medale, do tego 5 triumfów w Pucharze Austrii.

Ale ambicje władz klubu od ponad dekady wspieranego ogromnymi pieniędzmi sięgają znacznie dalej. Celem minimum niezmiennie pozostaje faza grupowa Ligi Mistrzów. I Austriacy po raz kolejny wyłożyli się dosłownie na ostatniej prostej, kiedy cel ten był już dosłownie na wyciągnięcie ręki.

W ciągu ostatnich 13 sezonów na drodze Salzburga do fazy grupowej Champions League stawały lepsze i gorsze ekipy, dlatego analogia z dokonaniami Legii, Lecha, Wisły i Śląska Wrocław jest tak adekwatna.

Z jednej strony trudno ganić ekipę Red Bulla za porażki w rywalizacji z takimi uznanymi firmami jak Valencia czy nawet Szachtar Donieck i Fenerbahce Stambuł, do których poziomu i pozycji na arenie europejskiej salzburczycy niewątpliwie aspirują

Z drugiej strony przegrane z drużynami takimi jak Maccabi Hajfa, Hapoel Tel Awiw, Dudelange (tak, tak, to ci, którzy wyeliminowali w tym roku Legię z Ligi Europy), Malmoe FF (dwukrotnie) czy Dynamo Mińsk doprowadzały kibiców, samych piłkarzy, a przede wszystkim inwestorów do białej gorączki.

Już w pierwszym okienku transferowym po przejęciu klubu Red Bull wpompował w drużynę ponad 10 milionów euro. W kolejnych latach szefowie koncernu regularnie sięgali głęboko do kieszeni.

W sezonie 2010/2011 wzmocnili kadrę zespołu piłkarzami za łączną kwotę ponad 15 milionów w europejskiej walucie, dwa lata później było to prawie 16 „baniek”, przed rozgrywkami 2016/17 ponad 10, a w ostatnich kilkunastu tygodniach – kolejne 11. Jak na przeciętną pod względem poziomu w skali europejskiej austriacką Bundesligę to kwoty ogromne

Dysproporcje finansowe między Red Bullem i resztą krajowej stawki są gigantyczne. Wystarczy wspomnieć, że według branżowego portalu Transfermarkt wartość zawodników tego klubu jest ponad trzykrotnie większa, niż drugiego w tej klasyfikacji Rapidu Wiedeń. Wynosi blisko 115 milionów euro, podczas gdy Rapidu nieco ponad 30 milionów, a wszystkich, pozostałych 11 drużyn austriackiej Bundesligi łącznie zaledwie 147.

Salzburg dzięki poczynionym inwestycjom momentalnie odjechał krajowej konkurencji, ale w żaden sposób nie przełożyło się to na sukces w Lidze Mistrzów.

Do każdej kolejnej edycji drużyna podchodziła z nastawieniem „jeśli nie teraz, to kiedy?”, a pozycja rankingowa, budowana niezłymi występami w Lidze Europy pozwalała z nadzieją wyczekiwać efektów losowania decydujących spotkań. W ostatnich trzech latach na drodze Austriaków regularnie stawały ekipy z Bałkanów.

Bardzo blisko było w edycji 2016/2017, kiedy w ostatniej fazie eliminacji o awansie Dinama Zagrzeb zadecydowała bramka zdobyta przez Chorwatów w dogrywce. Jeszcze łatwiej miało być przed rokiem, gdy drużyna z Salzburga wylosowała HNK Rijekę, ale ponownie odpadła, tym razem przez gola straconego na własnym boisku (1:1 u siebie, 0:0 na wyjeździe). I tutaj dochodzimy do edycji tegorocznej i rywalizacji z serbską Crveną Zvezdą.

Na belgradzkiej „Marakanie” padł bezbramkowy remis co oznaczało, że zwycięstwo przed własną publicznością da Red Bullowi przepustkę do upragnionej fazy grupowej. Gdy w 48 minucie Dabbur zdobył swojego drugiego gola, podwyższając prowadzenie na 2:0 wydawało się, że już nic nie może odebrać gospodarzom zwycięstwa. Tym bardziej, że spisywali się świetnie, mieli wyraźną przewagę w dosłownie każdym elemencie piłkarskiego rzemiosła, a na trybunach spodziewano się raczej kolejnych trafień niż tego, co wydarzyło się w ciągu kilkudziesięciu sekund pomiędzy 65 i 66 minutą spotkania.

Dwie bardzo podobnie stracone bramki i desperackie próby odwrócenia losów dwumeczu w końcówce, jak już wiemy – bez happy endu. Faza grupowa Champions League znów nie dla ekipy z Salzburga…

Jako nacja, która od lat śledzi nieudane próby sforsowana bram Ligi Mistrzów przez swoje eksportowe drużyny, doskonale wiemy, co czują w tej chwili kibice w Salzburgu i całej Austrii. Jednym tchem jesteśmy też w stanie wymienić reprezentantów mniej zamożnych lig, którym w minionych latach udało się to, do czego bezskutecznie dążą drużyny Ekstraklasy oraz etatowy mistrz austriackiej Bundesligi.

W tym gronie były chociażby: bułgarski Lewski Sofia, białoruskie BATE Borysów, węgierski VSC Debrecen, słowacka MSK Żylina, słoweński NK Maribor, bułgarski Łudogorec, kazachska FK Astana czy azerski Karabach Agdam, nie mówiąc już o regularnie goszczących w gronie 32 najlepszych drużyn reprezentantach lig z Czech, Izraela, Rumunii, Cypru, Danii czy Szwajcarii.

Budowany w analogiczny sposób FC Basel, który w podobny sposób jak Red Bull zdominował ligowe rozgrywki w kraju Helwetów, w fazie grupowej Champions League wystąpił aż siedmiokrotnie. Dla samej drużyny z Salzburga najbardziej dotkliwy był natomiast awans na ten szczebel rywalizacji…krajowego rywala, czyli Austrii Wiedeń w sezonie 2013/2014.

Brak chociażby jednego awansu zespołu z Salzburga jest wręcz trudny do wytłumaczenia za pomocą logicznych argumentów. Fatum, klątwa – to pierwsze, co wpada na myśl.

Jak się nie ma, co się lubi, to… Z sezonu na sezon Red Bull coraz śmielej poczyna sobie w mniej prestiżowych europejskich rozgrywkach, a kilka miesięcy temu doszedł aż do półfinału Ligi Europy, gdzie po dramatycznym dwumeczu uległ Olympique'owi Marsylia (2:1 i 0:2), a wyeliminował miedzy innymi Borussię Dortmund i rzymskie Lazio.

Faza grupowa Champions League miała być kolejnym, naturalnym krokiem wykonanym przez mistrza Austrii, tymczasem po raz kolejny trzeba będzie obejść się smakiem i zadowolić udziałem w rozgrywkach drugiej kategorii.

Bez wątpienia Red Bull dysponuje niemalże nieograniczonymi środkami finansowymi, ale to cierpliwość wśród decydentów wydaje się na tę chwilę towarem deficytowym. Władze koncernu, po kolejnych rozczarowaniach związanych z występami mistrza Austrii na arenie międzynarodowej, postanowiły zdywersyfikować swoje działania mające na celu podbój Europy i mocniej zainwestowały w niemiecki RB Lipsk. I tamten projekt już przynosi lepsze rezultaty.

W sezonie 2016/2017, kiedy Rasen Ballsport (czyli z niemieckiego…”Trawiasty sport piłkarski”, obejście przepisów Bundesligi, zakazujących umieszczania nazwy sponsora w nazwie klubu) był beniaminkiem w najwyższej klasie rozgrywkowej kraju naszych zachodnich sąsiadów, już za pierwszym możliwym podejściem dostał się do fazy grupowej Ligi Mistrzów.

I to przy nakładach finansowych wcale nie większych niż w przypadku ekipy z Salzburga, w dodatku prezentując model biznesowy podobny nieco do tego, na którym wielkie pieniądze zarabia obecnie AS Monaco.

Jaka jest natomiast przyszłość flagowej drużyny spod znaku dwóch czerwonych byków? W ciemno zakładamy, że zdobyte w cuglach mistrzostwo kraju 2018/2019. A co potem? Zobaczymy…