Liga Narodów i jej zasady

Inauguracyjny sezon Ligi Narodów rozpoczął się w roku 2018. Są to oficjalne rozgrywki organizowane przez UEFA, a udział w nich bierze 55 męskich reprezentacji piłkarskich ze wszystkich europejskich federacji krajowych.

Do tej pory podczas przerw reprezentacyjnych w sezonie następującym po dużym międzynarodowym turnieju (Mundialu bądź Euro), odbywały się mecze towarzyskie, które siłą rzeczy nie cieszyły się tak dużym zainteresowaniem jak spotkania o stawkę. Ta sytuacja zmieniła się bezpośrednio po Mistrzostwach Świata w Rosji w 2018 roku.

Wtedy właśnie rozpoczął się pierwszy sezon Ligi Narodów, w której udział bierze 55 europejskich reprezentacji. Zostały one podzielone na 4 dywizje: A, B, C oraz D, a o tym, do której trafi dana drużyna decyduje współczynnik UEFA (zależny od wyników sportowych). Liga Narodów terminarz ustala na dni, w których akurat jest przerwa w piłce klubowej.

Każda z tych dywizji dzieli się również na 4 grupy złożone z 3 lub 4 drużyn, które są swoimi rywalami w pierwszej fazie Ligi Narodów. Mecze grają między sobą systemem kołowym: u siebie i na wyjeździe.

Można powiedzieć, że dywizja A jest czymś w rodzaju Ekstraklasy, B - 1. ligi itd. Członkowie tej pierwszej rywalizują o tytuł mistrza Ligi Narodów. Zwycięzca każdej z 4 grup w danej dywizji awansuje do fazy play-off, czyli turnieju finałowego, gdzie zmierzy się już tylko z najlepszymi ekipami.

Turniej finałowy obejmuje tylko 4 mecze: 2 półfinały, mecz o 3. miejsce oraz finał. Wszystkie odbywają się w jednym kraju. Gospodarz zostaje wtedy wybrany przez UEFA wśród drużyn, które dostały się do tego etapu.

Jeżeli chodzi o niższe dywizje, to zwycięzcy grup awansują o jeden szczebel wyżej, a najsłabsze drużyny pierwszej fazy spadają do niższej.

Pod koniec każdego sezonu Ligi Narodów tworzony będzie jej ranking, o którym decydować będzie wiele czynników: dywizja, w której dana drużyna występowała, zdobyte punkty, liczba bramek, miejsce w grupie, ranking fair-play, liczba zwycięstw, ilość wygranych na wyjeździe oraz bramek zdobytych na stadionach rywala.

Niepowtarzalna szansa na udział w Euro

Liga Narodów ma również wpływ na eliminacje do Mistrzostw Europy. Oczywiście, wszyscy zwycięzcy grup z dywizji A będą mieli zagwarantowany awans na tę imprezę. Nieco inaczej wygląda to na niższych szczeblach.

Po fazie grupowej podobny turniej play-off będzie miał miejsce w każdej dywizji. Dostaną się do niego jednak tylko te drużyny, które wygrały swoje grupy, a teraz będą walczyć o tak zwaną „dziką kartę”, czyli bilet na Euro wywalczony mimo braku powodzenia w eliminacjach.

Zwycięzca grupy zmierzy się więc z innymi drużynami z pierwszego miejsca ze swojej dywizji i jeśli wygra dwa mecze (półfinał i finał), a wcześniej nie udało mu się zakwalifikować na Euro, ostatecznie wywalczy sobie udział na tej imprezie. Dywizyjne turnieje play-off odbędą się więc już po eliminacjach do Mistrzostw Europy.

Jeżeli drużyna, która wygrała dywizyjny turniej play-off i tak drogą eliminacji dostała się na Euro, jej miejsce zajmie najlepsza po niej reprezentacja w końcowym rankingu sezonu Ligi Narodów.

Przypuśćmy jednak, że wszystkie drużyny z dywizji B zakwalifikowały się na Mistrzostwa poprzez eliminacje. W takiej sytuacji dzika karta przechodzi w posiadanie najlepszej rankingowo drużyny z niższej dywizji, która takiego awansu sobie nie wywalczyła.

Podobna sytuacja będzie miała miejsce w przypadku kolejnego Mundialu. Jednak z reguły na to, że w tej imprezie udział biorą reprezentacje z całego świata, liczba miejsc dla drużyn europejskich z dziką kartą będzie ograniczona. Przepustkę na wielką imprezę dostaną tylko drużyny z dwóch najwyższych dywizji.